اثر سمیت سلولی اولیگوی آنتی سنس rnaی ژن کلاسترین با داروی دُستاکسل در دو دودمان سلولی سرطان پروستات

Authors

ناهید بختیاری

n. bakhtiari nahid bakhtiari, research institute for biotechnology, iranian research organization for science and technology, sh. ehsani rad st., enqelab st., parsa sq., ahmadabad mostoufi, azadegan highway, tehran, iranتهران، بزرگراه آزادگان، مسیر شمال به جنوب، احمدآباد مستوفی، بعد از میدان پارسا، انتهای خیابان انقلاب، خیابان شهید احسانی راد، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، پژوهشکده زیست فناوری تلفن 09122812960 سیده ملیحه صفوی

sm. safavi iranian research organization for science and technology, sh. ehsani rad st, enqelab st, parsa sq, ahmadabad mostoufi rd, azadegan highway, tehran, iranتهران، بزرگراه آزادگان، مسیر شمال به جنوب، احمدآباد مستوفی، بعد از میدان پارسا، انتهای خیابان انقلاب، خیابان شهید احسانی راد، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، پژوهشکده زیست فناوری خسرو حسینی پژوه

kh. hoseinipajouh iranian research organization for science and technology, sh. ehsani rad st, enqelab st, parsa sq, ahmadabad mostoufi rd, azadegan highway, tehran, iranتهران، بزرگراه آزادگان، مسیر شمال به جنوب، احمدآباد مستوفی، بعد از میدان پارسا، انتهای خیابان انقلاب، خیابان شهید احسانی راد، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، پژوهشکده زیست فناوری

abstract

زمینه: کلاسترین گلیکوپروتئینی است که در شرایط نامساعد زیستی در سلول بیان شده و با جلوگیری از مرگ سلولی سبب بقای آن می­شود. مطالعه­ها افزایش بیان این پروتئین در سرطان پروستات را اثبات کرده­اند. داروهای آنتی­سنس rna به بخش ویژه­ای از mrna ی ژن مورد نظر متصل می­شوند و از ترجمه آن به پروتئین هدف جلوگیری می­کنند.   هدف: مطالعه به منظور تعیین هم­افزایی اثر اولیگوی آنتی­سنس rna ی ژن کلاسترین با داروی دُستاکسل در دو دودمان سلولی سرطان پروستات انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه تجربی در سال 1392 در پژوهشکده زیست فناوری سازمان پژوهش­های علمی و صنعتی ایران انجام شد. اولیگوی آنتی­سنس rna ی ژن کلاسترین به صورت فسفروتیوایت با مقادیر 25، 50، 100، 200 و 500 نانومولار به دو دودمان سلولی غیر وابسته به آندروژن pc3 و وابسته به آندروژن lncap منتقل شد. سپس سلول­ها با غلظت 100 نانو­مولار از داروی دُستاکسل تیمار شدند و اثر اولیگوی منتقل شده با، یا بدون داروی مذکور با انجام آزمون mtt اندازه­گیری شد.   یافته­ها: اولیگوی آنتی­سنس سبب القای مرگ سلولی در هر دو رده سلولی pc3 و lncap شد. بین این اولیگو و داروی شیمیایی دُستاکسل اثر هم­افزایی در القای مرگ سلول­های سرطان پروستات دیده شد.   نتیجه­گیری: با وجود تفاوت عملکرد، بین اثر سمیت سلولی اولیگوی آنتی­سنس rna ی ژن کلاسترین و داروی دُستاکسل در سلول های pc3 و lncap اثر هم­افزایی وجود دارد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر سمیت سلولی اولیگوی آنتی سنس RNAی ژن کلاسترین با داروی دُسِتاکسل در دو دودمان سلولی سرطان پروستات

  زمینه: کلاسترین گلیکوپروتئینی است که در شرایط نامساعد زیستی در سلول بیان شده و با جلوگیری از مرگ سلولی سبب بقای آن می­شود. مطالعه­ها افزایش بیان این پروتئین در سرطان پروستات را اثبات کرده­اند. داروهای آنتی­سنس RNA به بخش ویژه­ای از mRNA ی ژن مورد نظر متصل می­شوند و از ترجمه آن به پروتئین هدف جلوگیری می­کنند.   هدف: مطالعه به منظور تعیین هم­افزایی اثر اولیگوی آنتی­سنس RNA ی ژن کلاسترین با دارو...

full text

اثر مواد پکتینی بر القا رها سازی نیتریک اکساید و مهار تکثیر سلولی در دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی LNCaP

پکتین ترکیبی پلی ساکاریدی پیچیده است که علاوه بر دارا بودن فواید غذایی، دارای اثرات ضد سرطانی نیز است. نیتریک اکساید (NO) مولکول سیگنالیگ فعال در بسیاری از فرآیند‌های فیزیولوژیک است که در سلول‌های توموری می‌تواند نقش آنتی آپوپتوتیک یا پروآپوپتوتیک داشته باشد. در این مطالعه، اثر AP (پکتین سیب) و MCP (پکتین تغییر یافته مرکبات) بر میزان ترشح NO و القای آپوپتوز در دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

بررسی اثر مشتقات پکتینی در القای مرگ برنامه ریزی شده یا آپوپتوز در دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی DU145

مواد پکتینی، پلی ساکارید های پیچیده غنی از زیر واحد های گالاکتوز می باشند. مطالعات نشان داده است که، این مواد قادر به القای آپوپتوز در سلولهای سرطانی هستند. تحقیق حاضر جهت بررسی اثر آپوپتوزی اسید پکتیک (AP) و پکتین مرکبات (CP) روی دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی DU145  ، که وابسته به آندروژن می باشد، صورت گرفته است. با تغییر pH و دما نمونه های تغییر یافته ای از اسید پکتیک و پکتین مرکبات به دس...

full text

بررسی اثرغلظت کم نانوذرات اکسیدروی بر سمیت سلولی داروی داکسوروبیسین در غیاب و حضور پرتوی uva بر دودمان سلولی سرطان پروستات انسان،du145

یکی از داروهای رایج در درمان سرطان پروستات داکسوروبیسین است. داکسوروبیسین علاوه بر تاثیر بر سلول ها و بافت های سرطانی دارای عوارض جانبی بر بافت های سالم نیز می باشد. به-منظور افزایش تاثیر این دارو بر سلول های سرطانی و کاهش اثرات سمیت سلولی حاصل از آن بر سلول ها و بافت های سالم، از روش های ترکیبی همانند به کارگیری داکسوروبیسین در حضور نانوذرات (به عنوان عامل حساس به نور) و پرتو استفاده می-شود. د...

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

جلد ۱۹، شماره ۲، صفحات ۴-۱۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023